Tijd om nog eens de benen te strekken voor een lange tocht. Deze keer de 50 km op zaterdag van de tweedaagse van Blankenberge. De start was aan de achteruitgang van het station van Brugge. Gemakkelijk om eens de wagen thuis te laten.
Gezien het wisselvallige weer van april en mei was ik totaal verkeerd gekleed om deze tocht aan te vangen. Op de apps stond een temperatuur van maximum 14 graden en regen vanaf 13 uur. Er niet bij stil gestaan dat in deze periode van het jaar, de zon al voldoende warmte geeft om de gevoelswarmte te verhogen. Dus een volle opgeblazen rugzak met een dikke jas. Met als gevolg terug schaafwonden bij thuiskomst door het schuren van de rugzak. Toch wel dringend eens kijken voor een rugzak die dit probleem vermindert. Heb ik op mijn to-do lijst gezet.
Het grootste gedeelte van de tocht ging over grondgebied Brugge. Langs een wijde boog de buitenrand van de stad doorlopen. Ik stond versteld van het feit hoe groen de rand van deze grootstad wel is.De laatste 20 km ging in rechte lijn naar Blankenberge door de polders.
Onderweg een aantal leuke gesprekken gevoerd met medewandelaars. Zoals twee dames die graag natuur foto’s namen. Maar ook veel te vertellen hadden, al van ver waren hun stemmen te horen. Eénmaal hadden ze de Dodentocht uitgelopen. Dat was voor hen voldoende om eens te mogen ervaren. Onderweg wat reclame gemaakt voor de Kennedymarsen in Nederland. Is ietsjes minder ver, “maar” 80 km.
Op het einde nog felicitaties gekregen van een noorderbuur, die in het hotel logeerde om het volle weekend te wandelen. Of een dame die uit Flevoland met vrienden kwam wandelen. Ze waren wel geschrokken van de peperdure parkeer tarieven aan onze kust.
[sgpx gpx=”/wp-content/uploads/gpx/activity_15221766498.gpx”]
