Het nieuwe jaar is al ruim uit de startblokken geschoten. De inschrijvingen voor een aantal grote wandeltochten staan ondertussen terug open. Toch nog eens achterom kijken naar het voorbije jaar.
Ik moet moet toegeven dat het in 2023 veel minder gewandeld werd dan voor de Corona jaren. Het zijn vooral de kleinere wandelingen die werden over geslagen. Het najaar was een complete ramp te noemen.
Ook problemen ondervonden met mijn blog, er was blijkbaar een corrupte code ingeslopen. Eigenlijk niet goed geholpen door het hosting bedrijf. Waardoor ik een tijdelijke, maar heel beperkte oplossing had om verder mijn verhalen te delen. Terug opgelost om mijn wandel verhaal terug ten volle te delen.
Kennedymarsen
Sittard was de eerste die op het menu stond. Om één van de grotere Kennedymarsen te zijn, is de sfeer hier altijd minder. Ondanks hun grote marketing campagne met briefkaarten en post die je in de brievenbus kan terug vinden. De kelner is mij hier vooral bij gebleven. Deze net voor de eerste rustpost tegen gekomen. Blijkbaar is deze persoon een “legende” in Sittard.
Rijsbergen is een ware aanrader voor iedereen. Een perfect georganiseerde Kennedymars. Met een equipe van vrijwilligers die het geheel omkaderen. Gekenmerkt door de vier lussen van elk 20 km met de start locatie als belangrijke hub. is een goede start voor iemand die eens een langere afstand wil wandelen, maar nog niet zeker genoeg is van zichzelf. Jammer genoeg valt deze altijd samen met de Nacht van Vlaanderen in Torhout. Wat het moeilijker maakt om wandelaars uit België aan te trekken.
Someren was zoals altijd een dik feest van begin tot einde. Samen met die van Waalwijk zijn dit unieke Kennedymarsen.
Dodentocht
Het was een zware editie, met de vele regenbuien tijdens de nacht en ochtend. Gelukkig klaarde het daarna op en kon alles beginnen drogen.
Wallonië
Tijdens het terug kijken zag ik vier wandelingen onder de taalgrens. Met deze terugblik realiseer ik mij dit nu pas. Hergnies, Brunehaut, Péruwelz en Lessen.