Watou – 30e Frontieretocht

De westhoek met zijn heuvelend landschap heeft op mijn altijd wel een soort aantrekkingskracht. Meestal is het er rustig wandelen en de streek ademt geschiedenis uit. Watou een dorp gelegen aan de grens met Frankrijk maakt daar geen uitzondering op. Bij mij is het dorp vooral gekend als kunstendorp met zijn terugkerend kunstenfestival.

Bij aankomst was het nog droog maar de wolken hingen al klaar om hun opgespaarde regendruppels over het landschap te laten vallen. Niet het wandelweer waar ik van hou. Gelukkig was ik deze keer goed voorbereid en was ik meerlaags en warm aangekleed. Na de inschrijving nog even een kleine tussenstop aan de wagen om mijn paraplu van 6 euro uit te halen.

De eerste regenvlaag had denk ik speciaal gewacht tot ik van start ging. Ik kon schuilen tegen de wind en de regen met de paraplu. Nooit geweten welk handig wandel instrument dit wel was. Doorheen de jaren vond ik die wandelaars met hun paraplu vervelend bij het voorbij steken. Maar nu ….. ik ben verkocht.

Eerst twee kleine stukjes over de grens om de rest van de wandeling op Vlaamse bodem te blijven. Er was geen verkeer op de kleine wegen rondom Watou. Gelukkig maar, ik liep bepaalde stukken bewust midden op de kleine baantjes omdat ik geen zicht had op het naderend verkeer. Zat veel liever verscholen tegen de beukende wind en de regendruppels.

Op de tweede rustpost was er iemand die luid verkondigde de extra lus die bij de 25 km behoorde niet te doen omdat er teveel modder zou liggen in het bos. Bij de splitsing kort een twijfelend gevoel van ga ik het risico nemen of niet. Een blik werpen op de onderkant van mijn broek deed me beslissen om ervoor te gaan. Het landschap afspeurend en ik zag niet direct een bos liggen. Een heuvelend landschap kan bedriegen merkte ik na enkele km. Het Helleketelbos was het befaamde bos waarvan sprake. Moet zeggen dat het heel goed meeviel van modder. De aarden boerenwegen die eerder op het parkoers lagen waren veel erger dan hier. nog een voordeel van het bos was dat ik er volledig uit de wind zat en eigenlijk ook uit de regen. Wat was ik blij deze lus toch gedaan te hebben.

Terug op de rustpost bleek die op 1 wandelaarster volledig leeg te zijn. Een goed uur ervoor was het nog zoeken naar een stoel om op te zitten. De regen een de wind zal tegen dan al voldoende mensen schrik aangejaagd hebben. Met nog een goeie 5 km voor de boeg was het zwoegen tegen de natuur fenomenen. Iets van verstand op nul en stappen en boenken tegen de wind.

Een heel mooie tocht en verzorgde rustposten. Proficiat aan de vele vrijwilligers die voor een mooie wandeldag zorgden.

Sport	Date	Start time	Duration	Total distance (km)	Average speed (km/h)	Max speed (km/h)
HIKING	31-10-2021	10:45:53	04:57:45	25.75	5.2	30.7