Ik had voor mezelf een hoekje uitgekozen zodat ik nog even kon dutten. De vermoeidheid van mijn schouders proberen af te slaan. Het deert mij dan niet als er volk rond mij heen staat. Het heeft me echt wel deugd gedaan op het moment zelf. Door mijn positionering kon ik met de eerste starters aan deze Kennedymars beginnen. Leuk mee genomen. Maar wel snel van start gegaan op deze manier.
Het begon allemaal op het Wilhelminaplein in Someren. Met een jaarlijkse geheel van informatie, entertainment, Volkslied, heisen vlaggen. De plaatselijke loopclub die eerder op de dag begonnen was om in estafettevorm de 80 km te lopen met de vlam om deze mars voor “geopend” te kunnen verklaren. Kortom de hele Rim ram die bij deze Kennedymars hoort.
Onderweg verschillende bekenden van de Teentjes Facebook pagina tegen het lijf gelopen. Enkele kilometers tegen een strak tempo samen op stap, daarna op mijn eigen tempo verder gestapt.
Dit jaar had men een nieuw parkoers voor de wandelaars uitgestippeld. Met nu ook steden als Vlierden en Deurne die de revue passeerden. Ik kan enkel maar zeggen alles was gewoon “top”. Het lukt deze organisatie om vele vrijwilligers te mobiliseren om het beste van zichzelf te geven. Op alle kruispunten die er toe deden stond wel minimum 1 iemand het verkeer te regelen of de wandelaars de juiste weg te wijzen. De bevoorrading pico bello en men had duidelijk oog om zoveel mogelijk water aan de man/vrouw te brengen door de hitte.
Zo kregen we nu Helmond tijdens de nacht voor geschoteld, los door de menigte van de uitgaansbuurt op zaterdag avond. Rond het Kasteel van Helmond, die wel mooi contrasteerde met de pompende beats. Om daarna met het ochtend gloren de zon zien opkomen in de Strabrechtse Heide. Wat kan er nu eigenlijk nog mooier zijn dan dit? Dit viel voor mij op het koudste van de nacht met de prille overgang naar de dag. Heb dat als in-koud ervaren. De aanblik en het deel uitmaken van dit prachtig stukje natuur maakte het plaatje gewoon perfect.
Tijdens de laatste 20 kilometers begon ik ongemakken te voelen. Wat me deed vermoeden dat mijn lichaam deze mars niet zo goed aan het verteren was. De schade werd bij thuiskomst heel snel duidelijk. Het warme weer en bijgevolg ook het zweten heeft me duidelijke de das om gedaan. Voor het eerst sinds ik mijn voeten intape, irritaties aan de tenen en de onderkant van de voet. Volgens mij volledig te verklaren aan het warme weer. Net zoals bij de benen, compressiekousen en zweten lijkt ervoor te zorgen dat mijn benen tijdens het stappen pijn begonnen te doen. Ik dacht eerst aan spierpijn, overbelasting, een spierscheurtje. Niets van dit, gezwollen benen door de warmte, zweten perfecte cocktail tot hevige pijnen. Ingebrande sporen door het ondergoed en een schaafwonde aan de onderrug van het heuptasje. Als het voor de Dodentocht ook terug zo’n warm weer is, zou het wel eens kunnen zijn dat ik dan forfait geef. Deze ongemakken zijn het mij echt niet waard.
Deze 80 km is bij mij binnen gekomen als een volle 100 km stappen.
De medaille uiteindelijk niet kunnen laten graveren met mijn naam en tijd. Er waren software problemen waardoor de graveerders de info niet door kregen. Wachten op zulk een moment is moordend voor een wandelaar. Dan maar mijn medaille zonder te graveren mee huiswaarts genomen. Beetje jammer, maar mijn lijf protesteerde een beetje te veel op dat moment. Het instappen van de busje om terug naar de parkeerplaats gevoerd te worden … gelukkig zijn hier geen beelden van.
Garmin heeft me net zoals vorig jaar terug in de steek gelaten. Vanaf het moment en wandeling over twee dagen verspreid wordt, dan vergeet hij deels 1 dag. Knettergek wordt ik hiervan. Je zou toch wel denken dat Garmin rekening houdt met de nacht? De vorige keer reeds contact gehad met de helpdesk en die zijn zich van geen kwaad bewust. Met deze ingesteldheid tegenover hun klanten, kan er ook niets veranderen. Jammer ….
Op de terugweg naar huis nog twee Nederlandse studentes een lift gegeven die op weg waren naar Parijs voor één of ander concert. Direct van voor Eindhoven tot aan het laatste pompstation voor de Franse Grens. Toch wel enkele honderden km in 1 ruk overbrugd. Ziezo, mijn goede daag voor vandaag ook terug vervuld. Hopelijk kunnen de twee meiden straks genieten van een mooi concert.
Max elevation: 71 m
Min elevation: -19 m
Total climbing: 2199 m
Total descent: -2205 m
Average speed: 1.62 m/s
Average cadence: NAN
Total time: 10:43:47
Leuk om te lezen, maar ik snap nooit waarom mensen deze mars zo snel mogelijk willen lopen. Het idee van de (een) Kennedymars is dat je 80km binnen 20 uur aflegt, dus of je er nou 10, 15 of 20 uur over doet, dat maakt helemaal niets uit. Ik heb er vorig jaar 19 uur over gedaan, lekker op mijn gemak, lekker rustig aan, niet forceren, beetje kletsen hier en daar met het publiek… Dat is een stuk minder belastend en dus veel gezonder voor het lichaam. De volgende dag was ik wel een beetje stijf, en had ik gek genoeg een blaar, dat was heel vreemd en had ik totaal niet verwacht, maar verder had ik nergens last van.