Wow, wat was me dat zeg? De wind blies veel harder dan ik mij had voor gesteld. Het deed me terugdenken aan de Waterpoortloop van vorig jaar. Bonken tegen de wind in, maar dan gelukkig zonder de regen. Die bleef vandaag achterwege. Blijkbaar werd er door het KNMI “code geel” afgegeven. Wat naar mijn aanvoelen meer dan terecht was.
Het was ook al snel duidelijk dat het parkoers er ook anders zou gaan uitzien dan vorig jaar. Toen was het een grote ronde die werd gestapt. Deze keer werd er gekozen om Scherpenisse als centrale rustpost in te richten.
Op veel plaatsen waar de wind pal op kop stond heb ik niet veel gezien van het landschap rondom mij heen. De wind in de rug gaf me vleugels en waren een verademing. De wijdse landschappen, molens in alle formaten, pittoreske dorpen. Dit alles maakt de beleving van wandelen in Zeeland compleet.
Gelukkig had men onderweg gekozen om ook pijlen op de weg te markeren. Anders zou ik vaak verloren zijn gelopen.
Wat me deze keer opnieuw opviel is dat veiligheid van de wandelaars prioriteit nummer 1 is voor de Oosterscheldestappers. Op enkele drukke oversteekplaatsen waren vrijwilligers voorzien om de oversteek veilig te maken. Ook een gewijzigd parkoers getuigd hiervan. Een dikke pluim voor de organisatie en de vele vrijwilligers.
Max elevation: -4 m
Min elevation: -33 m
Total climbing: 1052 m
Total descent: -1061 m
Average speed: 1.72 m/s
Average cadence: NAN
Total time: 05:48:30
