Hoek (NL) – 4de SWH Wintertocht

Het was de eerste keer dat het wandelen in Zeeland een meer industrieel karakter had. De haven van Terneuzen zette een duidelijke en tegelijkertijd een bescheiden stempel op het landschap. Net als de daarbij horende wegennet. Hoewel je er als wandelaar er niet al te veel last van had. Het wegverkeer was er wel, maar je liep altijd op paden en wegen die paralel lagen aan de hoofdweg. Geen gevaar dus om de benen van je lijf weggeveegd te zien worden.

Ik mocht deelgenoot zijn van een prachtige zonsopgang boven de haven van Sluiskil. Met wat sluierbewolking die het plaatje compleet maakte. Dat alleen doet al het gezoem van wagens in het niets verdwijnen. De dag was goed van start gegaan. Sluiskil bleek een dorp te zijn naast de haven, met wat water ertussen. Veel water ertussen, namelijk het kanaal Terneuzen – Gent. Het gaf mij een rustig en vredige indruk. Ik kan me natuurlijk ook vergissen omdat het zaterdag was. Hoe verder de dag vorderde hoe meer de bewolking en de wind kwam opzetten om uiteindelijk regen als bijgeleverd toetje.

Een loslopende hond die uit de omheining op straat kwam lopen deed me even heftig schrikken. Gelukkig liep ik op dat moment samen met een andere wandelaar. Die kon het dier verbieden niet dichter te komen. Mijn oprechte dank en opgelucht dat het snel voorbij was. Waarschijnlijk zullen andere wandelaars ook wel geschrokken zijn bij het voorbij komen van die bewuste plek.

Wat me telkens opnieuw opvalt is de duidelijke afbakening van de dorpen en gemeenten. Waardoor de natuur ertussen ten volle aanwezig kan blijven. Ten volle zijn eigen ding kan doen, namelijk “natuur zijn”. Dit is ook de reden dat het in Zeeland (en met uitbreiding Nederland) voor mij een ware verademing is om te wandelen. Je komt altijd wel onverwacht een natuurgebied, bos, polder, plas water, … kortom een brok natuur tegen.

In Hoek kan je bij “Onzen Lieven Here” geld gaan vragen. Mijn oog viel op een modern ogende kerk van de Protestantse gemeente. Een origineel ogende kerktoren met een nieuwbouw erachter aan gebouwd. Maar het meest in het oog springende was de geldautomaat die aangebouwd is en tot de kerk lijkt te behoren. Althans zo de indruk wekkende. Vond het gewoon een grappige gedachte die spontaan bij mij opkwam.

De bepijling van de deze wandeling was perfect en duidelijk opgehangen. Een dikke pluim voor deze wandelclub. Jammer op opnieuw te moeten vermelden is de karige opkomst van wandelaars. Maar misschien zijn mijn verwachtingen op dat vlak wat te hoog en houd een kleine opkomst deze wandelingen net gezellig in zijn puurheid.

Relive ‘Morning Dec 1st’