Hergnies (F) – A la découverte de nos zones humides

Opnieuw beginnen wandelen is niet zo eenvoudig als het soms klinkt. Zeker als een mens de lat iets hoger wil leggen. Maar botst op zijn kunnen. Gelukkig heb ik de Waterpoortloop van afgelopen vrijdag links laten liggen. De 30 km van vandaag was al meer dan genoeg. Voor de benen, voor de voeten.

Doorheen de afgelopen jaren heb ik mijn hart een beetje verloren aan de streek rond Péruwelz, Bernisart, Vieux Condé en Condé sur L’Escout. De wandelingen van de wandelclub Marcheurs du Val de Verne de Péruwelz flirt (bijna) altijd met de Franse grens. De streek is bosrijk, veel waterpartijen en rustig om te wandelen.

Vandaag werd de wandeling volledig op Franse bodem gelopen. Een stukje net niet flirtend met de Belgische grens. Het was een (relatief) warme dag om te wandelen. Zonder regen en een stukje zon die doorbrak net na de middag. Het viel me wel op hoe weinig wandelaars waren komen opdagen. Ik was extra vroeg, wegens geen zin om 2 kilometer van de startplaats te parkeren.

Veel water, plassen water, de schelde die men gekanaliseerd heeft. Ik vroeg mij af of er binnen scheepvaart mogelijk is op dat stukje van de Schelde. Visvijvers met bootjes waar men eerst het water moet uitscheppen voor vertrek.

Wel mooie gebouwen tegen gekomen, net als een stukje kasteel vanuit een ver Frans verleden. In de verte was ook een oude toren van een (steenkool)mijn te zien.

Voor de liefhebbers van veel onverharde wegen, wat modder, nu en dan een klimmetje (viel deze keer reuze mee), en een goede organisatie. Dan zijn deze wandelingen de moeite om aan te kruisen in je agenda.