Gits – 18de Gitsbergroute

Het was vandaag het moment om de benen eens te strekken. Het beloofde een frissere en aangenamere dag te worden. Dit na een lange periode van hoge tot extreem hoge temperaturen. Het was inderdaad frisser, bij momenten deed het me zelfs denken aan één of andere voorjaarsstorm. Met dreigende wolken formaties en een strakke wind die stevig uit de hoek kon komen. Eigenlijk was het ideaal wandelweer. Puur genieten dus.

Ik had vandaag de intentie om terug de langste afstand voor mijn rekening te nemen. Toch wel met een realistische kijk bij vertrek om aan te voelen hoe het mijn hiel zou vergaan nu die nog altijd open ligt van een opgelopen blaar in Bassevelde. Ik had er alvast een goed gevoel bij. het intapen gebeurde terug met Strappal tape die ik terug in huis had. Het stappen ging goed, maar gaandeweg voelde ik toch wel dat de hiel pijn begon te doen. Gaandeweg proberen aan te voelen of er zich een nieuwe blaar aan het vormen was. Niets wees of voelde in die richting, de pijn was wel aanwezig. Zomaar eens mijn schoenen uitdoen om te kijken kon niet wegens de compressiekousen en daaronder de ingetapet voet. Dan maar besloten om het zekerste voor het onzekere te nemen en de wandeling af te breken aan 21 km. Dit kwam juist goed uit daar de laatste lus starte vanaf de vertrekplaats. De wagen was binnen handbereik. Eenmaal thuis met een bang hartje de tape verwijdert. Er had zich gelukkig geen nieuwe blaar gevormd. De huid was week van de tape en het zweten van de voet. Het is nog altijd rouw (rood) vlees aan de voet zool. Het zal tijd nodig hebben om verder te helen. Zoveel tijd is er nu ook niet met de Dodentocht in het verschiet.

Op de wandeling zelf zaten er enkele mooie rustige wegen in die dwars door provinciale domeinen liepen. Verder heb je natuurlijk een aantal drukke verkeersassen die het gebied doorkruisen, daar kan niemand iets aan doen. Voor mij een ideale wandeling om nog snel even de benen te strekken in de aanloop naar de Dodentocht.

Relive ‘Morning Jul 28th’